Bu Makalemde sizler ile dertleşmek istiyorum. Bayram geldi geçti ama bana bayram yok ki. OĞLUM GENCECİK VEFAT ETMİŞ BANA BAYRAM MI OLUR? OĞLUMU BEKLERİM EVİME. Evladımın elim bir kaza sonrası çok erken aramızdan ayrılmasını vefatını yokluğu kabullenmekten başka çarem olmadığını biliyorum.
Ancak, bunu aklım kabul etse yüreğim kabul etmiyor, neden, niçin niye cevapsız bin bir soru kafamda. Hangisini düşünsem yüreğim daha çok acır bilmiyorum.
Her daim yeniden içim acır acır kanar hiç dinmez. Zaman usul usul geçerken ailecek artık kucak dolusu sevinmelerimiz kalmadı. Ah yavrum ah dokunamadan, konuşamadan, koklayamadan vedasız gittin.
Geçen sene bu zamanlar çaktırmadan veda etmiş bilmeden.12 kişi bayan arkadaşlarım komşularım ile yaptığım Kurban Bayramı Erdek gezimizde ısrarla bizimle birlikte eşi ve eşinin Abisi 100 de 90 engelli bakımını üstlendiği kayınbiraderi Halil ile geldiler. Bu kadar yaşlı hanım ile sıkılırsın oğlum desem de anneciğim yabancı değillerdi demişti. Evet ya o doğmadan olan 45-46 yıllık çocukluk arkadaşlarım ya da 25 yıllık aynı bina komşularım ile birlikte Erdek Narlı gittik.
TÜED (Türkiye Emekliler Derneği Kampı) Denize sıfır Muazzam bir Tesis yemekler şahane Akşamları Canlı Müzik eşi ile ben Gelin Kaynana göbek attıkça videolar, Resimlerimizi çekti. Arkadaşlarıma teyzelerine Çaylar Kahveler aldı getirdi, İlk kez Denize giden 50 yaşında olan Kayınbiraderi Halil ile nasıl güzel ilgileniyordu. Kahvaltısı, yemekleri giyinmesi wc ihtiyaçlarını yaptırıp. İlk kez Deniz ile tanıştırıp yüzdürmeye çalışması 1 hafta boyunca benim arkadaşlarım ve tüm kampa katılanların takdiri sevgisini kazanmıştı, yönetim ve idari personelin takdiri sevgisini kazanmıştı. Ve ayrılırken bizi arabamıza kadar uğurlayan Sayın TÜED Genel Sekreteri Abdulkadir Ersal’ın, Tesis Müdürü Karizmatik Sayın Birol beyin sevgilerini hiç unutamıyorum. Umut’um kendisi çok isteği Babalık duygusunu tatmaktan fedakârlık etti eşinin abisi ile ilgilendiler.
Çocuk sahibi olamadı. Belki de hayırlısı buymuş. Neylerse Rabbim güzel eğler. Geride babasız yetim bir çocuk kalacaktı. Yavrum tersten gelen motorun çarpması neticesinde arabasından indikten sonra bu dayanılmaz kazayı yaşayınca kafa üstü düştüğü için, Kafa Travması sonucu vefat etti. Yaşasa felç kalma veya bitkisel yaşam ihtimali çok yüksekti dendi.
Böyle yaşaması onun için de benim için de onu öyle görmek her gün ölmek olurdu. Allah’ım yavrumu toprak incitmesin. Mekânı Cennet olsun. Kadersiz oğlum arkasından dua etmekten başka yapabileceğim hiçbir şey yok. Dövünsem de de ağlayıp yüksek tansiyon kalp sıkışmaları ile bayılıp acillerde gözümü açsam da geri gelmeyecek. Yolunu gözlemek, otoparka her giren aracı onun zannetmek, geliyor diye gözlemek hiç bitmiyor içim kanıyor, yanıyor.
Yazı geçirmek için Alanya’ya geldim baba memleketimdeyim. Her sene beraber gittiğimiz yerler, oturduğumuz yemek yediğimiz birlikte Denize girdiğimiz yerler, Alanya’daki komşularımız bile onunla anıları unutamaz iken ben nasıl unutayım ki. 7 den 70 e herkesin çok sevdiği beyefendi benim gururum idi.
Ah ah ben henüz kabullenemezken Miras paylaşımı için yapılan Mahkeme müracaatları da kanayan yarama tuz basıyor. Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar baba bile böyle vefat eden evladından Miras peşine düşer Mahkemeleri aşındırır ise nasıl harcıyabilecek, boğazından geçecek,iş yerinden aldıkları tazminat maaş o hiç hakkı olmadığı avanta diye tabir ettikleri o paraları bilmiyorum.
Allah’ım iyi ki yavrum uçup gitti bu çirkef dünyadan, tertemiz kuş gibi hafif herkese yardım eder, yalnız yaşlılara cuma günleri yemek götürür, huzurevlerini ziyaret eder hediyeler götürür, burs verip öğrenciler okuturdu. Eşinin kullandığı ek kredi kart borçlarını yavrum yerinde rahat yatsın diye vefatından sonra ben ödedim.
Bu nasıl acımasız yalan dünya. Sevdiklerinizin kıymetini yaşarken bilin, her an son veda gibi öpüp koklayın.
Allah’ım bana sabır dayanma gücü kuvvet ver.
Hiç bir anne evlat acısı görmesin.
